Niemcy - Włochy 1-2
WSTĘP-
Kibicowałem na Euro Niemcom. Typowałem ich ( co nie jest niczym wyjątkowym) na Mistrza.
Włochów zacząłem doceniać w trakcie turnieju. Nie "szlifowali kości rywali", ani nie "murowali bramki".
Z meczu na mecz "rośli" (podobnie jak Portugalia). Konsekwentnie grając "do przodu", systemem 4-3-1-2 i biegając-biegając-biegając!
ROZWINIĘCIE-
Pisać o tym meczu to jak pisać o tym, że słonce świeci. Przecież wszyscy mecz widzieli.
Zatem "okraszę" mecz cytatami ze Szpakowskiego (głownie).
1-połówka
-- Loew dbający o szczegóły pierwszy pojawił się na stadionie, dotknął murawy
-- Loew , co ciekawe, stawia na graczy Bayernu, którzy nic nie osiągnęli
-- dwie piłki na boisku... już pozostała jedna
-- Pirlo w serii zwodów
-- Ale czy tak SKOŃCZY SIĘ KOŃCOWYM SUKCESEM? [moja ulubiona odzywka z 1 połowy]
-- muszą mieć włączone radary w tym kryciu [no tu Szpak dał dupy, bo "krycie na radar" w slangu piłkarskim nie znaczy wcale, że ktoś dobrze kryje, wręcz przeciwnie!]
-- niepokorny w wyrażaniu swoich opinii w książkach, kapitan Lahm
-- [Jusko odkrywa ciekawą prawidłowość] Niemcy będą dążyli do wyrównania
-- Boateng do Gomeza, ale musnął koło bramki
2-połówka
-- Niemcy na pewno będą grali do końcowego gwizdka [ moje ulubione stwierdzenie z 2 połowy!]
-- jak czysto to wyczyścił Bonucci
-- Diamanti w Westhamie wygrał 7 goli
-- wszystko co może, rzuca na boisko Joahim Loew
-- Włosi wiedzą że najlepiej być przy piłce [kurde, ale odkrywcze...]
-- ... z wykorzystaniem Neuera
-- wydawało się, że jest już nasycony, ale nie to nie Bufon
-- czy tam było czysto, przy tym wejściu obrońcy włoskiego?
-- [Jusko o Balotellim] wszyscy czekali na jego przebłysk geniuszu
ZAKOŃCZENIE-
Szpakowski nie mógł oprzeć się "dopompowaniu" narodowego balona. Znowu na koniec meczu "palnął odezwę do narodu". Z morza "patriotycznego wodolejstwa" zapamiętałem TO
"Był ten duch uniesienia pośród wszystkich Polaków".
Co do meczu.
Włosi zasłużyli sobie solidnie na te tytułowe "5 GWIAZDEK". Przyjemnie się patrzyło na ich grę, słusznie była dobrana wielce ofensywna taktyka, zadziwiali bardzo wysoką techniką piłkarską, szybkością rozgrywania piłek DO PRZODU i łatwością z jaką tworzyli sobie sytuacje bramkowe, tak że niemiecka obrona momentami wyglądała jak "dzieci we mgle".
Śmiało "zjadacze pizzy" mogli wygrać "ze zjadaczami kiełbasek" 4-0 nie grając wcale systemem "murarka i wykop na kontrę" (jak często grała niedawno ich reprezentacja i włoskie drużyny klubowe).
Komentatorzy narzekali na Niemców. I niesłusznie.
To rywal maksymalnie utrudnił im grę, bardzo dobrze bronił Bufon, z przodu byli bardziej schematyczni od "makaroniarzy". Niemiecki schemat przegrał wyraźnie z "kreatywną wyobraźnią" trenera Cesare Pranedelliego. Trenera który drużynę włoską zmienił nie do poznania.
Przy okazji "laurka" Prandelliego.
Jako piłkarz
Włochy Juventus
Mistrzostwo Włoch: 1980/1981, 1981/1982, 1983/1984
Puchar Włoch: 1982/1983
Puchar Zdobywców Pucharów: 1983/1984
Superpuchar Europy: 1984
Puchar Europy Mistrzów Klubowych: 1984/1985
Jako trener
Włochy Atalanta (juniorzy) =
Torneo di Viareggio: 1993
Włochy Hellas) =
Mistrzostwo Serie B: 1998/1999
Włochy Venezia=
Mistrzostwo Serie B: 2000/2001
Włochy Indywidualne
Panchina d'oro (najlepszy trener Serie A): 2005/2006, 2006/2007
Oscar del Calcio (najlepszy trener Serie A): 2008
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz