To mi nie daje spokoju.
Mam wrażenie że Smuda był jak "wieśniak" który kupuje super esktra aparaturę Dolby Stereo firmy Bose i słucha na niej discopolo.
Marnacja potencjału tamtej drużyny właśnie teraz, z perspektywy czasu, jest tak widoczna, bo przecież nagle liga nie zrobiła się jakaś super-słaba , a obecnie o wiele gorsza drużyna Lecha w tabeli jest 2-ga.
Pamietam słynny tekst właśnie Kołtonia w którym pisał (na przełomie sezonu 2008/2009) "kto mistrzem Polski i dlaczego Lech".
Ta część historii Kolejorza będzie dla mnie zawsze zagadką. Drużyna "silna" a nawet bardzo silna , naszpikowana reprezentantami ( Kikut,Henriquez,Wilk,Peszko,Lewandowski,Murawski,Injać,Stilić) z bardzo dobrym Arboledą w środku nie poitrafiła sobie radzić z o wiele słabszymi zespołami ligowymi. Gdzieś ta "europejska jakość" uciekała. Może to był brak konkurencji?
Rezerwowych praktycznie nie było, grało cały czas tych samych 13 zwodników. Nie istniał "dopływ świeżej krwi" z drużyn młodzieżowych, transfery po "złotych strzałach z 2008 roku" były nędzne, nietrafione, przepłacone.
Drużyna po prostu "stanęła w miejscu". Tak jakby jeden /dwa REMISY w LE były wymarzonym celem Smudy.
Chyba właśnie ta "remisowa mentalność" drużyny "zabiła sny" o Majstrze , bo w sez 2008/2009 właśnie nieprzebrana ilość ligowych remisów "załatwiła " Lecha.
I tu sprawdziła się matematyka. Remis to tylko 1 punkt. 2 mecze przegrane, jeden wygrany to tyle samo co trzy remisy, choćby zdobyte po "porywającej końcówce" o której kibol pamiętał , nie pamiętając o "nędznej pozostałości czasu gry".
Prawda. Przychodzimy oglądać piękne mecze. No ale do czegoś ta "zabawa" musi prowadzić. Ideałem jest gdy drużyna gra ładnie wygrywając i strzelając sporo bramek.
Jeśli jednak inaczej "się nie da" niech chociaż wygrywa.
Wierny kibol, widząc postęp, odmłodzenie zespołu, poczeka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz