KONTRA I REKONTRA

Pamiętam "pociągowe' granie w karty i te dobiegające od graczy odzywki "kontra, rekontra" i tak dalej.

Był czas "barceloński" kiedy modne stało się "granie piłką" i "pykanie do zwariowania". 

Kiedy "piłkarze wymieniali pod tak zwaną presją pierdyliony podań" i... to działało.
Znużeni patrzeniem za lecącą piłką "w te i we wte"  rywale pykaczy niemal "padali z nudów".

Pod wodzą Guardioli tak grała Barcelona i potem Bayern.

No tak, ale by tak grać trzeba mieć w zespole nie "drewniane kołki" ,a "mistrzów ciosania kołków" czyli Messiego, Iniestę i im podobnych graczy  którym "piłka nie przeszkadzała w grze".

I na to ( jak na wszystko po pewnym czasie) znaleziono receptę czyli "wysoki pressing" , który potrafił wręcz "zniszczyć pykaczy". A także wyjście i zawężenie gry praktycznie na 20 metrach.

No dobra, bywało , że OBYDWIE drużyny zgrupowały się w okolicach środka boiska i tam trwała "przepychanka".

Ale ( jak już napisałem) nic nie trwa wiecznie i na to znaleziono receptę.

No bo popatrzcie: Barcelona-Inter 2-1 i dwie bramki padają nie z koronkowych akcji , a z kontrataku.

Albo: Tottenham-Bayern . Tu Tottenham prawie stłamsił Bayern pressingiem atakując bawarczyków już na 10 metrze od bramki Neuera. I ten pressing DZIAŁAŁ. No tak "ale" ( znowu to magiczne słowo) od czego jest kontratak. 

I Tottenham "presował" ,a Bayern kontratakował nie bawiąc się częto w zawiłości.

Efekt?

Lewy 2 bramki, Gnabry = CZTERY bramki!

Także w meczu ( też oglądałem od deski do deski) Real - FC Brugge o mały figiel to  Belgowie wygraliby w Madrycie zdobywając OBIE bramki po.... kontrataku!

No i Real grał, grał, a bramki strzelali Belgowie i tylko fuksowi ( głupi faul i czerwona kartka dla gracza FC Brugge pod koniec meczu) Hiszpanie zawdzięczają że w ogóle zremisowali ten mecz 2-2.

Koncert "kontrataków" obejrzałem ( niestety tylko bramki na powtórkach) w meczu Liverpool-FC Salzburg ( Liverpool prowadził nawet 3-0, było 3-3 i w końcu wygrali Anglicy 4-3).

Wniosek prosty z tej lekcji "nowoczesnej piłki nożnej".

Żadne tam "cierpliwe snucie pajęczyny dziesiątkami podań" , bo w Polsce 10 piłkarzy do takiej gry po prostu NIE MA. Po prostu dżokej nie będzie siatkarzem i tyle wydziwiania.

Kontratak nade wszystko. 

I w tym celu selekcja piłkarzy szybkich którym w biegu piłka nie przeszkadza.

Człapak ( taki Jevtić) to "ramota", gracz z zaprzeszłych czasów ( może czasów Stilića w Lechu?).

Nikt już nie chce czekać 90 minut nudząc się jak mops na to jedno jedyne "magiczne podanie" i rzygamy na zwrot " liczy się tylko wygrana". 

Teraz najważniejsze są emocje i WIDOWISKO ( bramki, JAK NAJWIĘCEJ BRAMEK!).

Bez dynamiki nie ma mowy ,by gracz zaistniał na tzw "piłkarskim rynku".

I nie chodzi tu o "bieganie jak kot z pęcherzem" cały mecz i "nabijanie kilosów". 

To też powoli idzie w kąt.

Ale właśnie o SZYBKOŚĆ grania.

 W każdym wymiarze.