TRENERZY

Nijak mi pojąć dlaczego w klubach "poważnych"  decydują się na tzw "trenerskie eksperymenty".

Jaka jest tego przyczyna?

Oczekiwanie cudu? Przemiany wody w wino, rozmnożenia chleba, wygrania w totka 154 milionów euro?

Zrozumiałbym gdyby był to zwykły "zjadacz bułek" który po prostu często nie ma wyjścia , musi liczyć na cud.

Fascynujące jest jednak kiedy na ten cud liczy gość - właściciel ( Zarząd) który zna się (niby) na rzeczy, który dąży do osiągnięcia swojego celu ( mistrzostwo, utrzymanie się w lidze itd).

Kiedy to od niego/od nich dostaje w swoje ręce  drużynę gościu który niewiele osiągnął ( albo i nic) w trenerce.

Lechia - drużyna z ogromnymi pretensjami i poprzedzona dęciem w trąby zamiast zatrudnić PRAWDZIWEGO fachowca sięga po jakiś Kafarskich ( gdzie ten gość teraz jest?), Brzęczka ( nijak mnie nie przekonuje jego fachowość), wysilili się na Nowaka ( ale przecież ten gość kompletnie nie czuł ani europejskiego futbolu a tym bardziej tego GDZIE będzie pracował. Usiłował za to zaflancować amerykański sen, luz i "klimat sukcesu" ).

Wydawało się, że po nim będzie tylko lepiej. Ale nie. Zespół oddano w ręce kompletnego trenerskiego amatora - Owena ( to specjalista od przygotowania fizycznego, a Stokowiec po nim przejmując zespół od razu stwierdził że... drużyna nie jest przygotowana FIZYCZNIE do gry w piłkę!).

Legia - ( kolejna drużyna z recyklingu... patrz wyżej) - wydaje się, że po zwolnieniu polskiego "fachowca" powinna zatrudnić "porządnego trenera", bo (niby) bejmy ma.

No i zatrudnili gościa który NIGDY nie trenował drużyny piłkarskiej ( był dyrektorem).

I oczekują że ( przy pomocy sędziów) jakoś się uda, bo "gość ma znajomości".

Wiem wiem, niby temat ze znajomościami ćwiczyła Wisła Krak. (Maaskant) , ale on był choć trenerem pełną gębą.

Już teraz czytam artykuły które nieśmiało przebąkują że... może to nie był najlepszy pomysł z tym Jozakiem. A co tu przebąkiwać, NIE BYŁ i już.

Dobrym przykładem klubu pozytywnie myślącego w temacie  trenerskim jest Piast Gliwice.

Piszę o nich bo nie przysłania nam oczu " ogromny warszawski budżet" czy " bajka o hegemonii na lata". Klub skromny, ale przytomny.

Ich największy sukces ( wicemistrzostwo) to dzieło Polaka ( Brosza), potem dali piłkarzy Wdowczykowi, a teraz Fornalikowi ( jak dla mnie idealnemu dla tego regionu trenerowi). 

Dziś Piast nie bije się co prawda o Mistrza, ale widać "rękę trenera" który powoli robi "coś z niczego".

A Lech?

Próbuje. 

Byli "słynni Polacy" ( Smuda,Skorża,Urban) którzy może "nie wskoczyli na orbitę" , ale nie szorowali brzuchem po piachu.

Były "trenerskie wynalazki" ( Srakero i... jednak Rumak który potem - Zawisza, Śląsk, Termalica - nic nie zwojował) .

I teraz jest " doświadczony trener z zagranicy".

Zapomniałem o "nie wiem co się dzieje" Zielińskim za którym jednak przemawia MPolski i całkiem niezła praca u Filipiaka w Krakowie.

Jak tak na to popatrzymy to Lech od początku 21 wieku "przećwiczył wszystkie możliwe trenerskie warianty" i.. nijak powiedzieć który się sprawdził, bo i sukcesów mało a porażki dotkliwe.

Zresztą najlepiej świadczy o tym, że trenerzy byli tacy sobie , to że żaden nie "przeżył w Lechu" więcej niż 3 sezony a tylko Smuda i Bjelica są/ będą tymi co "dograli swój kontrakt do końca". Pozostali ( nieważne czy amatorzy czy słynni trenerzy) wylatywali z klubu "na zbity ryj".

Co dalej z tym tematem w Poznaniu?

Sam jestem ciekawy.